ENDİŞE
Yerim yok, yurdum yok benim
Sevdiğim deniz, nefes aldığım dağ,
Özlediğim memleket.
Kedim-köpeğim-asma yaprağım
Nereye gitsem olmuyor, hangi şehre
Mutlu olmak başka yerde, huzur başka yerde
Benim bir türlü gidemediğim o
Bıraksam peşini artık, mademki imkânsız.
Yoksulluk işte.
Ne edip uzak dursam
Rüzgârından denizin.
Saklansam parkamda-kapşonumun altında,
Taş bir duvarın dibinde ya da nerde bir yerde.
Yaramıyor bir işe
Gölgelere sığınıp
Uykulara yıkılsam
Bir cıgara tüttürsem dumanlara boğulup
Bırakmıyor peşimi
Sessiz ve ıssız,
Yeni baştan endişe.
Erhan Hapae
Alaçatı 16.03.2014
Yorumlar (4)
ENDİŞE HER YERDE
Bir fırt çek cıgarandan,
Sal nefesini Alaçatıda rüzgara karşı,
Bir kadeh yudumla,
Buz kalıbıyla soğutulmuş rakından
Boş ver kediyi köpeği
Bir güzel muhabbete dal dostlarınla,
Memleket havasına suyuna dair.
Mutlu olmak ne sence,
Bir yere ebedi çivi çakmak mı?
Kalmak fukaralıktır, gezmek zenginlik!
Düşünme taş duvarları, yaralar adamı
Zindanların izi vardır
Her bir girinti-çıkıntısında.
Sen gölgelere sığın
Uyu sessiz yalnızlığında
O an bırak dünyanın peşini
Dal derin mutlu hülyalara
Endişe her an her yerde
Gitmez ki bir yerlere
Boş ver, mutlu kal
Her kadehinde, soluduğun her nefeste.
Jiy Zafer Süren
İstanbul, 24.03.2014
Bu şiir daha iyi olmuşya Zafer
keşkebenim de böyle bir yetneğim olsaymış ya.ne güzel yazıyorsunuz
mustafa demirezen zafer kardeşim bu şiir çokgüzelmiş.memnuyetle okudum. erhan hapaede benim halamın oğlu bizler yeşilpır köyü çorum.